بررسی رابطه بین بی ثباتی اقتصادی و توسعه اقتصادی، اجتماعی ایران

با نگاهی به وضعیت اقتصاد کشور بعد از انقلاب اسلامی، به ویژه دهه اخیر به نظر می رسد که ایجاد تعادل نسبی در اقتصاد ما به مسئله­ای مهم تبدیل شده است. تغییرات ناگهانی و نارسایی­های عمیق در شاخص­های مهمی چون تورم، نرخ ارز، صادرات و واردات و بیکاری، اثباتی بر این مدعا و نشان از عدم وجود سیاست های یکپارچه و استوار اقتصادی دارد که سبب شده است. این عوامل از جمله عواملی است که همواره دولت ها در صدد کنترل آن ها به منظور رسیدن به اهداف سه­گانه تخصیص، توزیع و ثبات اقتصادی می­باشند. در ادبیات اقتصادکلان وجود پدیده های مذکور بعنوان شاخص­های بی­ثباتی اقتصادی قلمداد می­شوند که بر رشد و توسعه اقتصادی موثرند. این مقاله اثر شاخص های بی­ثباتی بر توسعه اقتصادی  ایران را طی دوره 1392-1358 با استفاده از داده های سری زمانی و مدل خود توضیح­برداری (var) مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصل از بررسی تأثیرپذیری توسعه اقتصادی از عوامل مذکور را مورد تائید قرار داده و توجه به این عوامل در رابطه با سیاست های تجاری و تحقق حماسه اقتصادی را روشن می­سازد.